woensdag 29 februari 2012

terugblik op februari

In navolging van Yolanda: http://franselelie.blogspot.com/ de februarimaand in een collageverpakt. Die maand februari zo hoopvol met goede vooruitzichten op een elfstedentocht, viel in het water, maar toch heerlijk genoten van de Friese winter hier rondom ons eigen huis. Langzaam vertrekt de winter en maakt plaats voor het voorjaar. Eigenlijk hou ik enorm van Nederland met zijn wisseling van seizoenen waarbij de wereld steeds ietsje anders er uit ziet.


\


maandag 27 februari 2012

Weg winter, welkom voorjaar

Februari en maart kunnen nog van die nachten geven waar volop de winter in de lucht hangt terwijl overdag de aarde flink op kan warmen. Vorig weekend een dagje in de tuin aan het ruimen en zondagavond was de kruiwagen half gevuld achtergebleven in de tuin. Dat leverde prachtige foto,s op in de vroege ochtend waar de zon het licht verspreid. Vogels scharrelen op zoek naar wormpjes tussen het achtergebleven blad, wachtend op een voorjaarsdag.



Dit weekend was het een prachtig weekend, mooi weer, zon en prima buitenweer. Het gaat dan altijd kriebelen, ruimen, de groentetuin opschonen en dankzij de helpende hand van Gerda (dank je wel) in het najaar is de helft van de moestuin al voorjaars klaar. De ruiten van de koude kas zijn gerepareerd, de rabarber is afgedekt om alvast voor te bleken. De eerste bonte radijs, de salademix en bladmosterd, uien en chinese bieslook, olifantenknoflook, boomui en lenteuitjes zijn gezaaid en geplant. Spannend wanneer de eerste groene puntjes boven komen. Voor het zaaien heb ik bij Vreeken een potjesmaker besteld en de schuur staat nog te wachten op een flinke opruim beurt. Nog even dan hangt het gereedschap weer keurig klaar om ingezet te worden in een nieuw tuinseizoen.

De eigengeente leifruitbomen vertonen fikse bloeiknoppen en de later gezette leifruitbomen vormen tesamen een prachtige eye catcher langs het pad. Het snoeien is een behoorlijke klus en helemaal zeker weten of ik het goed doe, dat maakt het ook een beetje spannend.

Heerlijk werkend, warm en rode wangen en een kopje koffie in de tuin is een weekend die nooit lang genoeg kan duren.









zaterdag 25 februari 2012

Het "steenhuis", Stinsen en stinsenplanten



Stinsenplanten zijn planten die voornamelijk als sierplant rond de tweede helft van de 19e eeuw op landgoederen, buitenplaatsen, states en herenboerderijen werden gebruikt.  Vele van hen hebben hun natuurlijke verspreidingsgebied in andere landen en gebieden, maar zijn hier na aanplant verwilderd en hebben stand gehouden tot de dag van vandaag. Het woord stinsenplant is afgeleid van 'Stins', het Friese woord voor Stenen huis. Een stins is meestal omgeven door een gracht en vaak voorzien van bijgebouwen. Stinsen dateren uit de Middeleeuwen. De oorspronkelijk functie was een verdedigbaar huis, maar in de zestiende en zeventiende eeuw zijn sommige stinsen omgevormd tot buitenplaatsen met een park of tuin. In Friesland begonnen de adellijke families omstreeks 1300 met het bouwen van stenen huizen. Een stins betekende vroeger een gebouw van een rijkere; het gewone volk had geen geld voor steen, en woonde in houten huizen. Stinsenplanten zijn vaak voorjaarsbloeiers en hebben een opvallende, kleurige bloeivorm. De meeste soorten zijn bolgewassen en overwinteren dus als een bol onder de grond. Enkele bekende voorbeelden van stinsenplanten zijn: Bosanemoon (Anemone nemorosa), Sneeuwklokje (Galanthus nivalis) en Wilde hyacint (Scilla non-scripta).

Gelukkig wonen we nu in stenen huizen of warme houten huizen. Hier in onze Friese tuin hebben we natuurlijk ook de nodige Stinsenplanten staan en de eersten staan volop in bloei, heerlijk als de ntemperaturen weer iets oplopen, een zon de tuin binnendringt, dan krijg je weer zin in blad ruimen, snoeien en plantenresten wegknippen. Je kunt de verleiding ook niet weerstaan om een beetje lente binnenshuis te halen met een piepklein inktpotje, geschikt voor de eerste sneeuwklokjes.

sneeuwklokjes bij ons eigen "steenhuis"







donderdag 23 februari 2012

De eerste lenteboden

Langzaam wordt het weer iets zachter, voorjaar hangt nu echt in de lucht, ijs is smeltwater geworden en in de tuin  hebben de sneeuwklokjes zich goed in stand gehouden ondanks de vrieskou.


"Sneeuwklokjes, ze spreken al eeuwen tot de verbeelding van mensen. Ze zijn de eerste bloeiende planten in de tuin, goed zichtbaar met hun witte klokbloempjes, kleine bakens van licht in de donkere winter, voorbodes van de lente. Het lijkt net of ze altijd in onze tuinen hebben gestaan, maar dat klopt niet. Pas rond 1500 wordt het Sneeuwklokje in onze literatuur genoemd.
Het vroegste geschrift waarin het wordt vermeld is van de Griekse filosoof en naturalistTheophrastus en dateert uit de 4e eeuw voor Christus.
Hij noemt het Sneeuwklokje een ‘witte viool’.

Het ‘witte’ van het Sneeuwklokje staat symbool voor zuiverheid , reinheid en maagdelijkheid en daarom is de plant dan ook gewijd aan Maria. Wanneer je op 2 februari (Maria-Lichtmis) een schaaltje met Sneeuwklokjes binnen neerzet dan breng je ‘witte zuivering’ in je huis. Pluk als vrouw daarentegen liever geen Sneeuwklokje vóór Valentijnsdag als je binnenkort gaat trouwen want dan kan de trouwerij wel eens niet doorgaan. En heb je als vrouw last van een opdringerige aanbidder? Stuur hem dan een envelop met Sneeuwklokjes erin, dan maak je hem duidelijk dat je van hem verschoond (zuiver) wilt blijven.
Het ‘lichtgevende’ aspect van het Sneeuwklokje komt op diverse terreinen naar voren. Zo zou het Sneeuwklokje symbool staan voor het nieuwe en je helpen oude dingen te verwerken, het brengt letterlijk licht aan het eind van een donkere tunnel. Het bloempje zou ook werkelijk licht geven in het donker en werd daarom vroeger bijvoorbeeld langs het pad naar de buiten-w.c. geplant om toch nog wat licht te hebben."

In het logement zal ik nu dan ook maar een paar sneeuwklokjes neerzetten in een klein glazen vaasje, een "voorjaars" welkom welke een klein beetje licht binnen haalt.

zondag 12 februari 2012

Afscheid van de vrieskou en het ijs.




Dit weekend kon er nog geschaatst worden en hier voor de deur geniet nog een ieder van de laatste kou, het bevroren water, en de zonovergoten dag. Rijdend (niet op de schaats hoor) door het Friese landschap wordt iedere watervebinding aangegrepen voor een tocht. Daar waar je zomers de zeilen door het landschap ziet varen, zie je nu lange slierten mensen schaatsend door de weilanden over bevroren wateren. Een vertrouwd gezicht en heerlijk om weer eens te zien dat dit een echte Hollandse traditie is. Inclusief de matten om te klunen en de koek en zopies op het ijs.

Om het laatste ijs nog vast te leggen vertrekken we naar Kornwerderzand, de verlaten plek aan de afsluitdijk, waar nog een aantal mensen wonen aan de dijk langs het IJsselmeer. Aan de andere zijde is het wad, een verlaten gebied met een haven waar nog dagelijks gewerkt wordt, maar nu even niet, vorstverlet. Alles staat stil, boten liggen er verlaten bij en eindeloze verten welke bestaan uit land en bevroren water. Een pracht gebied om je uit te leven met de camera, misschien de laatste foto,s van de winter wie weet..................












Harns, oftewel Harlingen in de stilte van de winter

Het ontstaan van Harlingen
Omstreeks 1157 sticht Eilwardus Ludinga het klooster Ludingakerke in het dorp Almenum. De monniken graven grachten om de handelsvaart beter mogelijk te maken. De buurt ten westen van Almenum, Harlingen, wordt daardoor zó belangrijk dat deze in 1234 stadsrechten krijgt. Noordwestelijk van Harlingen ligt dan nog de stad Griend met poorten, grachten en zelfs een hogeschool.

In 1287 wordt Griend tijdens noodweer grotendeels verzwolgen door de zee. Thans is Griend nog slechts een zandplaat in de Waddenzee. De naam Harlingen is vermoedelijk afkomstig van de state Harlinga.

De stad kent veel nijverheid. Er zijn scheepswerven, bierbrouwerijen, zout- en zeepziederijen, steen- en pottenbakkerijen, kalkovens, graan- en zaagmolens. Maar zoals dat al eerder het geval was met de Hanzesteden aan de toenmalige Zuiderzee, wordt Harlingen in de volgende eeuwen voorbijgestreefd door Amsterdam en Rotterdam. Toch blijft Harlingen als kustvaart- en vissershaven met veel voorzieningen en het nieuw gegraven Van Harinxmakanaal van groot economisch belang voor Friesland en zo vertrokken we zaterdag 11 februari 2012 met vrienden naar Harlingen






De havenstad bij uitstek voor Friesland. Een prachtige stad welke nog de herinneringen bewaard aan een scheepvaart verleden. Grachten, herenhuizen en pakhuizen bepalen de sfeer van de stad. De haven en grachten liggen nog vol met tjalken en andere grote zeewaardige oude boten, een lust voor het oog.

Een wandeling langs de stad met zicht op het wad, de zon en losliggende ijsschotsen, de meeuwen en het ijs wat langzaam opschuift landinwaarts. En natuurlijk een capucino met appeltaart of sûkerbolle met uitzicht op de haven en het wad maakt het tot een bijzondere dag.









zaterdag 11 februari 2012

voorbereiden op het voorjaar

Dordrecht
Hoezo, het is winter , soms denk je toch alweer aan het voorjaar. De tuin, de groentetuin, plannen en zaden bestellen. Als er een dagje Dordrecht voorbij schiet moet je toch even langs Vreeken. Een goede kans om je paarse wortelen te halen, gele en rode bonen en natuurlijk............ de Fryske gieltsjes.  Het is heerlijk vertoeven in de prachtige winkel met oude ladekasten, honderden verschillende historische zaden. een ochtendje genieten en thuis gekomen nadenken over jhoe de tuin indeling gaat worden, heerlijk om alvast aan het voorjaar te denken en ondertussen volop genieten van de winter.




historische tomaten en knoflook

Nog even....... als eenmaal de zon de winter doet verdwijnen



vrijdag 3 februari 2012

Friesland - Wonderland

De gekte is al een paar dagen toegeslaan, in de winkels, op straat is nu het gesprek "sil it heve", zal het gebeuren, blijft het koud. De vaart ligt dicht, maar schaatsen doen we nog veilig op de ijsbaan midden in de weilanden.

En nu, er is sneeuw gevallen, een mooie laag, nog heerlijk genieten van een fijne winter voordat het voorjaar zich aandient. Gelukkig is de natuur eigenweis en verrassend.






Het blijft hier sneeuwen, ondertussen is het gewoon genieten van deze witte wondeland wereld.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...