maandag 29 februari 2016

Het bankhangen is hier niet verkeerd

Na een verhuizing is het heerlijk om een plek te hebben waar je prima kunt vertoeven. Dat is bij verhuizingen altijd ons streven geweest om ook al ben je aan het klussen toch een plek wat op orde te hebben. Dat is ook hier weer gelukt, keuken en kamer zien er al behoorlijk uit. De sfeer van het huis met zijn oude estrikken en prachtige friese witjes vraagt niet om veel. Sober, grijs en naturel is genoeg, en soms een klein beetje kleur. Weer fijn dat er ook hier een grote wand is voor mijn schilderijen en etsen, dat voelt weer goed.

Er zijn nog vele klussen, van kozijnwerk schilderen, een keukenkast maken, de trap aanpakken en het plafond schilderen, allemaal wel tijdrovende klussen. Maar s'avonds kunnen we gewoon bankhangen bij de haard in de kamer en dat is toch wel heel prettig.


 








 

 

donderdag 25 februari 2016

Een middag met een zilveren randje.

Het dagelijkse leven staat hier nog steeds in het teken van het klussen in ons nieuwe huis, voorlopig zal dat ook wel even zo blijven en ook dat is genieten. Zien dat je huis weer het huis wordt wat bij jou hoort en het ontdekken van een tuin, waar nu de sneeuwklokjes in het gras staan te bloeien. klussen zoals verven, iets ophangen enzovoort zijn de komende tijd vast nog wel aan de orde. Maar er is ook tijd om de omgeving te verkennen en zeker met het zonnige weer een goede wandeling te maken.



Dus deze week een middagje op weg naar Oosthem. Een ieniemini terpdorpje vlakbij IJlst. Daar loop je door de landerijen, rietkragen, langs het water van het Oosthemmermeer en de Wijde Wijmerts . Het riet is in deze tijd van het jaar prachtig van kleur en als de zon schijnt lijkt het op dotjes dansend en zwevend zilver. Zon,wind en het licht maken het tot een bijzondere wandeling. Oosthem dankt haar naam aan de drooglegging van de Middelzee. Hem is eigenlijk een ingepolderd stuk land. Het is niet meer voor te stellen dat dit gedeelte ooit een zee is geweest en de Ee de verbinding was tussen de Middelsee en de Suydersee. een prachtige oude dorpskern met een paar huizen en een kerk. En een oud ambachtelijk bakkerijtje welke volgens mij alleen zaterdags open is. In ieder geval op het moment dat wij er langs liepen was hij wel degelijk gesloten.











Een oude kaart uit 1851 laat zien dat er in het dorp een kerk stond met een stompe toren. Deze kerk wordt in oude beschrijvingen in het bijzonder genoemd. Toch wilden de inwoners van Oosthem een nog groter exemplaar. In 1860 bouwden ze een nieuwe, grote kerk met een ingebouwde toren. Ook de pastoriewoning werd verbouwd tot een blokvormige woning met fraaie serre in neoclassicistische stijl. Oosthem heeft naast deze Nederlands Hervormde Kerk ook een Gereformeerde Kerk. Deze werd in 1897 gebouwd en heeft een kleine geveltoren. Naast deze kerk ligt een pad naar het schilderachtige waterbuurtje Hernepaed. Het Hearnepad bewaren we nog even voor een volgende keer. De luchten werden steeds dreigender zodat we in een rap tempo de terug weg hebben gelopen. Net  op tijd voordat de eerste natte sneeuwvlokken ons zouden overvallen waren we weer thuis. met rode wangen en een frisse neus achter een dampende kop koffie is het een middagje genieten geweest.



















 

woensdag 24 februari 2016

Ze doen maar....

Onze  bazen, ze doen soms wel hele vreemde dingen. Zo heb je een slaapplek in een boerderij in Hemrik en dan komt er een dag dan halen ze zonder pardon of voorlichting het hele huis leeg en wordt alles verplaatst. Ligt je slaapplek in één keer in een huis aan de gracht in Ald-Drylts. Gelukkig met een grote tuin en een voordeel het ligt aan het water (waar ik zelf in kan springen en ook weer zelf uit kan komen via de helling, hmmm eigenlijk voor de boten. En in die tuin daar liggen grote boomstammen. Heerlijk, een tuin als een slagveld met stokken (ik geloof dat mijn baas daar minder gecharmeerd van is). Maar voorlopig kan ik hier best aarden.



En dan natuurlijk Tilanus, de rode kater. Niet uit huis weg te branden. Ze ligt in de vensterbank het stadsleven in IJlst in de gaten te houden, loopt als een heerser door het huis om vervolgens lui te zonnen in het keukenraam. Alleen nachts op pad en de volgende ochtend zit ze weer doodgemoedereerd in het kozijn voor het keukenvenster. Of ik een kattenluik krijg, dat zit er niet in, beetje lastig he met een rijksmonument. Maar goed in het zicht van mijn baas gaat de deur als voor een koning open. En dat bevalt mij heel goed, gewoon op je wenken worden bedient.



 
 


Nee dan die Storm, die grote blonde stoere vierpoter. Hij slooft zich uit. Zwemmen en rennen en dat niet alleen. Gaan de baasjes de omgeving verkennen richting Oosthem. En mijn bazin maar fotograferen, ik snap daar niets van. Voor mij tijd om te rennen en zwemmen en ik heb gezien dat ze in IJlst een Fierljepskans hebben. Nou ik ben al volop aan het oefenen.  En ik moet zeggen, geen sloot te breed..... ik wordt vast de kampioen van de stad.




En als in de namiddag de haard aangaat, dan verschuift de baas mijn slaapplek tot voor de warme haard. Dan liggen wij , Tilanus en Storm, gebroederlijk uit te blazen van een dag dollen en rennen. De slaapplek is verandert, maar wat voelen wij ons als viervoeters thuis op dit heerlijke plekje.

dinsdag 23 februari 2016

Gevulde dagen....

Ook al zijn je spullen over bij een verhuizing, de weken erna zijn gevuld met allerlei klussen. Hier wat verven, daar wat aan de muur ophangen, lampen een plek geven, kasten proberen goed in te delen en tussendoor genieten van een huis die langzaam weer voelt als je eigen huis.
Met zorg een plek uitzoeken voor een kastje en een dag later weer tot de conclusie komen dat het iets anders moet. Maar langzamerhand begint een beetje de keuken op een keuken te lijken en de kamer voelt ook werkelijk als een warme plek waar we s,avonds onze rust kunnen vinden met de haard aan en een lekker wijntje.

De keuken met zijn oude estriken op de vloer en de Friese witjes aan de wand.










 

 


Vanavond eten we stampot andijvie, met kaas en spekjes, oer Hollands maar nog overheerlijk met deze frisse dagen, en natuurlijk home made uit eigen keuken.

dinsdag 16 februari 2016

Zonnige dag in het vooruitzicht.

 
 
 
Gisteren begon de dag met berijpte velden, bevroren water en een prachtige schone lucht. Gevolgd door een zonovergoten dag. En zo te zien staat ons weer zo,n prachtige dag te wachten. De lucht is zalm gekleurd, iets minder heftig gevroren maar het beloofd weer een zonovergoten dag te worden. De overvolle schuur is gisteren schoongemaakt en geordend tot een normale schuur. Het terras enigszins geruimd en de potten met bolletjes (gekregen van een vriendin begin dit jaar) neergezet omdat de voorjaarskriebels boven komen. Vandaag ga ik toch eens proberen het klimop terug te knippen. Er schijnt nog een ellenlang pad te liggen naar het water van Friese geeltjes. Als de zon vanmiddag schijnt zie ik de kans schoon om tegelijk het pad (deels) te gaan vrijmaken en tegelijk de warmte van de zon op te pikken. En als de zon ondergaat, opnieuw genieten van die prachtige laatste vurige oranje kleuren van de ondergaande zon.
 
 



 


Prachtige kerstrozen staan hier in volle bloei.
 

 
 

 
 
 

6 februari.... verhuisdag.



Zaterdag 6 februari was de dag dat (bijna) alles verhuisd is naar IJlst. Super geholpen door vrienden, zonen en buren. Tussendoor nog een heerlijke catering door mijn vriendin  Tineke (een grote pan overheerlijke echte snert) en de broodjes gebakken ei en roggebrood met spek  door (Alie mijn buuf), goed voor het teamgevoel en de inwendige mens.
De klus was geklaard voor 15.00 uur s'middags. De verhuizer Hans was weer op tijd thuis dit weekend en wij zaten al redelijk op orde in de keuken, kamer en onze slaapkamer. (De logeerkamer is tijdelijk de opslag). Hmm, daar moeten we nog even flink onze schouders onder zetten in de toekomst, zodat de dozen ruimte gaan maken voor de logees.









Nog een weekje daarna flink gebuffeld en heel veel hulp gehad van de buren met de laatste achtergebleven spullen halen, opruimen en alles schoonmaken. het was nog een hectisch weekje. gisteren maandag de 15e februari was de overdracht van onze boerderij in Hemrik. zij zullen vast weer hun eigen weg gaan volgen en daar hun toekomst opbouwen en ik hoop dan ook dat zij net zoveel kunnen en mogen genieten van die bijzondere plek in de Friese Wouden. het moment van het thuis/huis in IJlst is voor ons dan ook echt aangebroken. vandaag is het dan ook de dag dat wij wakker worden in ons nieuwe huis met het gevoel dat dit onze plek en onze toekomst gaat worden. Niet verkeerd als de wereld aangeraakt is door een toverstafje met witte rijp en een eindeloos uitgestrekt landschap en water. Hier gaan we zeker met volle teugen van genieten.



 





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...