zaterdag 21 mei 2016

De tuin in Mei




Onze tuin is een tuin waar een pad in lag, wat buxussen en hortensia,s en veel vogelmelk en lelietjes van Dalen. We proberen te behouden wat er is, zoals het pad van Friese geeltjes die wij het Scheerstraatje noemen naar de vorige eigenaar. het pad was haar trots, het terras was zijn trots. Een terras van dezelfde Friese geeltjes. In het landbouwmuseum had hij in de zeventiger jaren een dergelijk terras/plein gezien waar de stenen in het midden in het rond waren gelegd. Hij vond dat een fantastisch idee en heeft dit dus met liefde bij dit prachtige grachtenpand aan laten leggen. Het verhaal is al mooi, dus wij gaan het behouden. Wel hebben we een kruidentuin aangelegd met traditionele buxusplanten welke straks het klassieke ruitenpatroon moet vormen. In het midden heb ik wilde blauwe bloemen gezaaid, voor de vlinders en de bijen. Daarachter komt een vak met vaste planten en grassen. Ik hou van de tuinen van Piet Oudolf, gewoon simpel met een soort natuurlijke groei en een prachtig wintersilhouet. Daarnaast hebben we de hortensia,s welke ook in de tuin stonden in vakken geplaatst, met een buxus haag. Dan vallen ze ook niet om en zal in de zomer uiteindelijk een lust voor het oog zijn, met behulp van beendermeel. Dat is jarenlang het wondermiddel geweest van mevr.Scheer en oude gewoontes moet je gewoon niet willen veranderen.

Daarachter zijn de fruitbomen geplant. In de toekomst zullen we de overige paden van Friese geeltjes aanleggen en een etrras aan het water met een vlonderpad vanaf het water door de boomgaard welke zal eindigen bij het plantenvak. De eerste sla, de bonenstokken en boontjes verrijzen aan de zijkant langs het pad ter hoogte van de boomgaard.  En dan de bomen die er al stonden, heerlijk die gaan we ook gewoon behouden. Er moet nog wel het een en ander gebeuren en er zullen wensen en dromen blijven maar voor het eerste seizoen, de eerste aanplant zijn we al heel trots op dit prachtige stuk tuin, grenzend aan het water en een natuurgebied.

Ga nu de tuin in, de beendermeel strooien daar waar nodig is, dan kan het groeien.

 

dinsdag 17 mei 2016

De Kliffen van Friesland

 
 
 
Hemelvaartsdag, de kliffen van Oudemirdum-IJsselmeer. Een prachtig oud en glooiend landschap, ontstaan in de IJstijd. En dan de tuinwallen. Alleen te vinden op Texel en in Wieringen en Gaasterland. In de IJstijd is er een flinke lading keileem achtergebleven. Een deklaag van stuifzand ligt hier overheen. In de tijd dat men schapen en kleivee hild was het noodzakelijk om de percelen te betuinen. Bij gebrek aan opgaande begroeiing, sloten en stenen welke in de zomer het water tegenhielden stapelde men zoden tot muurtjes. De tuinwallen, welke begroeien met een rijkdom van allerlei veldplanten en daardoor weer veel beestjes aantrekken, vogels, vlinders, bijen en wespen. Zo mooi, hoezo ecologisch, hoezo duurzaam.... sommige dingen zijn wij gewoon vergeten.
 





 

zondag 15 mei 2016

Laaksum, het kleinste vissers haventje van Europa.

Hemelvaartsdag 2016, Wij hebben de buurt verkend rondom IJlst (ons nieuwe woonplek). Zo belanden we via het rode klif op weg van Oude Mirdum naar Staveren in het kleine gehuchtje Laaksum. Niet meer dan een haventje, met een paar huizen maar van een grote allesomvattende schoonheid, dat is gewoon niet uit te leggen.



Is het een dorp of een buurtschap? Laaxum (Laaksum – Fries) is zo klein dat men het er niet over eens is. Voorheen was Laaxum een belangrijk vissersdorp, maar sinds het afsluiten van de Zuiderzee is de visserij op Laaxum steeds verder afgenomen.
Met één schip en twee vissers wordt Laaxum wel het kleinste vissersdorp van Europa genoemd. Pittoresk is het zeker. Aan de prachtige kleine haven staat de ‘Hang’ van Laaxum. Een oud gebouw waar het vroeger een drukte van weleer was, hier werd voorheen paling gezouten en gerookt. Nu dient de Hang o.a. voor opslag van vissersspullen en als prachtige achtergrond voor foto’s van bezoekers en toeristen.














Een plek waar je de stilte, de ruimte en de natuurelementen van lucht en water nog kunt beleven.
 

vrijdag 13 mei 2016

Overtuinen in de vroege ochtend.

IJlst, de Eegracht en de Galamagracht liggen beiden aan het riviertje de Ee. Lang geleden was het hier een drukte van belang, de handel en de scheepswerven bepaalden het straatbeeld. De huizen hebben hier overtuinen welke aan de overkant van het straatje liggen.  Daar had men een wasstek en lag de was te bleken op de maandag/wasdag. Ik kan mij nog herinneren dat mijn moeder ook de was op de bleek legde, een klein grasveldje achter het huis. Als de zon scheen bleekte de witte was tot stralend wit en ik denk ook dat dit de trots van de (huis)vrouw was om de was witter te hebben dan de was van de buren. Ieder overtuintje heeft een hekwerk en langs de randen staan de monumentale Linden.



IJlst staat bekend om zijn overtuinen, alhoewel de was nu niet meer te bleken ligt. De tuinen zijn nu gevuld met soms een rijkdom aan bloemen, fruitbomen of gewoon lekker een bankje om van de laatste zonnestralen te genieten.  Een overtuin voor de stalling van je fiets omdat niet iedereen een steeg bezit om aan de achterzijde van je huis te komen. Aan de waterzijde liggen boten te wachten om op vrije dagen naar het open vaarwater en de meren te varen. Zelfs een heuse moestuin waarin de bonenstaken al overeind staan is te vinden in een overtuin. Vanochtend stond de zon al vroeg weer volop zijn best te doen, een heerlijke ochtend om al vroeg op pad te gaan. Gewapend met de camera en met mijn kleindochter(tje) Noor een heerlijke wandeling gemaakt langs deze prachtige overtuinen. Wat kan een mens zich rijk voelen.











 


De scharrelende eenden hebben uiteindelijk hun broedplaats gevonden, gewoon in de eendenkorf aan de waterkant. Het mannetje bleef in de buurt zwemmen, het nest bewaken voor allerlei onheil. En zij heeft trouw haar eieren warm gehouden. de langsvarende bootjes melden op een gegeven moment dat de kleine eendenkuikens in het nest zaten. In een onbewaakt ogenblik heeft ze haar nest verlaten met haar jongen. De lege eendenkorf hebben we binnengehaald en gelijk een inspectie door de tuin. Daar hebben we een verlaten nestje tussen de klimop gevonden. Met nog een ei welke niet uitgekomen is. Te mooi om te laten liggen, dus maar binnengehaald. Nog een tijd van dit kleine stilleven genieten voor straks als de dagen ietsje koeler zijn en we weer meer binnenshuis zullen vertoeven.



 

donderdag 5 mei 2016

soms loop je tegen de lamp

het duurt altijd vrij lang voordat wij lampen vinden waar we echt blij van worden. De keukenlampen hebben we al jaren en kunnen nog jaren mee. Ze vervelen nooit. We  hebben ze al een jaar of 10 en nog altijd kom ik ze  tegen in de woonbladen.
In onze kamer hebben we wel lampen, maar geen hanglamp. Boven de zijtafel zou dat toch fijn zijn, Ook wat verlichting als je wil lezen, of gewoon voor de gezelligheid. Maar o wat moeilijk, allemaal vragen.......wat en hoe groot, een of twee. Dus met zoveel vragen kan het hier nog wel even duren. Het bleef erbij en iedere avond staken we maar weer het stopcontact spotje in het stopcontact en dan hadden we wat extra licht.  Het verdiende niet de schoonheidsprijs. Afgelopen week waren we in de buurt van Hemrik, hele kleine brandmelders gehaald en zijn we gelijk langsgegaan bij Us Hûs, Us Thûs in Jubbega. Leuk om even te kijken en zij verkopen ook prachtige verfsoorten. En daar liep ik tegen de lamp. Thuisgekomen hebben we een goede plek gezocht, de lampen opgehangen en ze hangen goed voor..... 10 jaar en langer.




 

dinsdag 3 mei 2016

Avondrondje door de tuin

s,Avonds, een wandelingetje door mijn stadstuin. Grenzend aan het water en de landerijen is het eigenlijk geen stadstuin te noemen. De planten in de bakken nog even van water voorzien en zo lopend door de steeg (ja wij hebben een heuse steeg) valt vooral het prachtige avondlicht op. Ook aan de waterzijde ontkom je niet aan de stilte, de rust en het afscheid van deze mooie zonnige lentedag.


 

zondag 1 mei 2016

Werk in uitvoering

Behalve onze gezellige dagjes uit, de wandelingen door de prachtige natuur hier rondom IJlst en het genieten van de tuin, wordt er ook gewerkt. De keuken is een prachtige keuken met nog oude Friese witjes. Elke dag ga ik hier meer waarde aanhechten. In dit huis bestaan ook de plinten van deze zelfde Friese witjes met hier en daar bloemmotieven of dieren in het blauw afgebeeld.

De keuken is toch wel de ruimte waar we dagelijks verblijven, mooi licht en met uitzicht op de tuin en de Ruterpolder. Hij ligt op het zuidwesten dus heerlijk veel zon en prachtige zonsondergangen.

Maar er was toch wel een "dingetje" met de keuken.  iets te weinig kastruimte en de keukenapparatuur was wel heel erg in het zicht.  Een tijd terug hebben we heel oud hout in Doorwerth gekocht om daarvan deuren te maken voor een keukenkast. En de afgelopen weken was het zover.

Hans mijn man, als handige klusser is aan de slag gegaan met de kast. De muren opgetrokken en afgetimmerd. Maar om het stucwerk uit te voeren dat zag hij niet zitten.

Dus de koningsdag stond in het teken van stuken, en ik zou het uitvoeren. Ben dus maar aan de binnenzijde begonnen van de kast, kon ik oefenen en als het niet ging lukken..... dan moest ik alsnog de vakman bellen. dat zou wel een afgang zijn, dus ik heb verschrikkelijk mijn best gedaan.

De vlaggen hingen uit ne wapperende kleine vlaggetjes door de hele straat





De keuken..... en alles op de kop en onder een laag witte stofdeeltjes.

 

Schaften met cappuccino en oranjegebak van de warme bakker.
De dag erna geschilderd, planken gezaagd en de deuren gemaakt en ingehangen. Een precies werkje en ik moet zeggen...... het resultaat mag er zijn. Wat een kast, veel ruimte, hoog en heel diep, keuken apparatuur lekker achter de deuren weggewerkt en, een kast voor het serviesgoed en dat alles ook nog eens met een prachtige sfeer welke goed past bij dit eeuwenoude grachtenpand.




 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...